03 Aralık 2010

aptallık üzerine

"Güzellikle aptallık arasında doğru orantının varlığı durumunu tersine çevirecek hiçbir kadın tanımadım, görmedim, duymadım."

6 yorum:

  1. neyse ki pek güzel sayılmam.
    sevineyim bari.

    dante, ciddi manada iyi yazıyorsunuz. böyle okudukça yazasım geliyor sizi. ender olur bu. hiç bırakmayın o yüzden. paralel gidiyor gibi hissediyorum. tabi siz benden çok daha üst derecelerdesiniz. benimse bilmemkaç yüzyıl bilmemkaç fırın daha ekmeğe ihtiyacım var. içimden geldi diye yazıyorum bunları, banane ki diye de düşünülebilir okununca. yazmak üzerine düşünüyorum da, (tabi niye bu yazıyı kurban edindim kendime bilemiyorum :)) imgeler, imgeler ve birbirine tutunuşları. sanırım en vurucu kılan işte bu yazılarınızı. hani uç noktalarda olmayışları anlatılmak istenenlerin. çok başka şekillerde ve çok başka kelimelerle bağlanışları birbirlerine. bazen okuyamıyorum bile. nihilizm. karamsarlık. aslında salt gerçek duyguları anlatıyor olsak da. (özne biz'e geçiş yaptı, kabul edilebilir konuşuyorumdur umarım) insanlar ve hissediyor oldukları şeyler. ayrılıksa, hani nefretse bile, anlatılma şekilleri. işte bu yüzden içimde gizli bir hayranlık taşıyorum size. yazmak, yaşamak demektir. gerçek manada bir yaşamaktır söz edilen. öyle insanlarla yaşıyoruz ki çünkü. anlatmak istediklerini üç beş kelimeyle bile ifade edemeyen. işte yazıyor olan adamlar, bunların içinden hani böyle incecik sızıp bir yerlerde büyük emekler ve çırpınışlarla tutunmak için çabalayan ve gerçek hayatları kelimelerle dokuyan insanlar. bu yolda devam edilmeli mi. insan kendinin farkında olmalı demişti bir gün birileri, bilmiyorum ne zaman. iyi yazıyorsun dendikçe, ve bunu gerçek manada iyi yazabilen kişiler dedikçe, insan kendinin farkına varmaya başlıyorsa eğer. şimdi ben çokça kötü bir yazar-yazamaz olarak, içimden geçen en saf şekliyle sizi takdir ettiğimi belirtmek istiyorum. normal şartlarda bu kadar kibar biri değilimdir bu arada. nedense bugün böyle oldu. teşekkürler, çenemi kapatıyor ve sonsuza değin kelimelerinizi dünyaya, insanlara ve bütün hissediyor olduklarına birer tokat gibi indirmenizi diliyorum.

    aptallık iyidir. farkına varmayı geciktirir. hayatı daha yaşanası kılar.
    güzel bir ruhsa, güzel bir kadının sahip olmaya çok uzak olduğu bir şeydir. aptallıktan değil, kendini "daha" sanmaktan. kendini "en" görmekten. ve kendini merkez edinmiş bir dünyaya aitlikten.

    genelliyoruz. ki bu kötü bir şey.
    hayat da kötü bir şey zaten, kimi zaman.
    biz de kötü olabiliriz o halde.
    kimi zaman.

    ve jude, sustu.

    YanıtlaSil
  2. Daha bir şey görmemişsin öyle ise...

    YanıtlaSil
  3. sevgili Dante sanırım ekim ayı içindeydi..JUDE yi ilk okuduğumda belki kendi de anımsar..onun yazıları da sizinki gibi kendine çekmişti beni..ama nedense bir anda yazmayı bıraktı..şimdi bloğunuzda yorumunu görünce sevinmedim desem yalan olur..
    sizin bloğunuza yavaş yavaş ısınıyorum..sevgiyle kalın..:)

    YanıtlaSil
  4. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  5. ewet doğrusun!!!
    çünkü öyle bi kadın yok henüz yaratılmadı...

    YanıtlaSil