Bugünlerde tanrıdan haber yok. Mutlak bir saçmalığın peşinden koşuyorum yalnızca. Karanlıklar içinde ayaklarımdan çıkan gürültüyü dinleyerek, nefesimi zorlayarak koşuyorum. Sonunda o karanlık boşluğa gelince kendime itiraf edemediğim korkularımla dibe gömülüyorum. Tanrı beni hatırlamamakta ısrar ediyor. Bunalmışlığımın içinde hayat dersleri arıyorum. Bulamadığımın farkına varıyorum. Ölmek üzereyken uyanıyorum her sabah. Ölmek için hergece çaba halindeyim. Kursağımda kalan sevinçleri ürkek kuşlara yedirmelisiniz ben öldükten sonra.
