14 Ekim 2010

anakronizma

dur, bana öyle uzaklardan öpücük gönderme. başkalarına benden söz etme, kendimi üçüncü tekil şahıs olarak görmeyi hiç sevmem ben. istersen dillerimin pelesenki, olasılık hesaplarımın pezevengi olursun ama öyle uzaklardan öpücük gönderme. beni öyle kelimelerin birinci anlamlarıyla anlatmanı, kelimenin diğer anlamlarıyla aldatmanı kendime yediremem. öyle uzaklardan cilveli bakışlar gönderme bana, bilmiyorsun artık ben onları sikmekten bıktım, birisi kalbime bir sakso bari çekiverse diyorum.

çünkü bilmiyorsun küçük kız, 'yaşamak' hepimizin intiharıdır aslında..

3 yorum:

  1. hayat çok güzel ama; gösteriyor gösteriyor vermiyor..

    YanıtlaSil
  2. ah şu genç bukowskiler, orijinal olun lan orijinal. üretemiyorsanız, taklit etmeyin.

    YanıtlaSil
  3. "Adsız dedi ki...

    ah şu genç bukowskiler, orijinal olun lan orijinal. üretemiyorsanız, taklit etmeyin."

    Arkadaşlar, yukarıdaki insan tipine yaratım süreci ve üretim ortamlarında çok rastlanır. Bu insan tipi, başkasının çabasını kesinlikle yapıcı olmayan bir biçimde eleştirir. O, haklı olmak zorunda değildir, olaylara bir başka açıdan bakamaz. Bu, "ulan ben ne kadar kültürlü ve okumuşum ne çok biliyorum" un post-estetik mastürbasyonudur. Geri dönüp de, acaba bu adam ne üretmiş diye baktığınızda ise hiç birşey bulamazsınız. Nasıl, tanıdık mı geldi? Ne? Bunlardan milyonlarca mı var? Ve evet hiç bir bok değiller.

    YanıtlaSil