21 Temmuz 2010

peyami safa

umutsuzca 'birbirimizi hiç unutmayalım' diye sözler verdik birbirimize. oysa biliyoruz ki, herşey unutulur, hiçbir yere geç kalınmaz. edip'in de dediği gibi her yere yetişilir.

ve dedik ki hayalperestçe 'umarım aradığın mutluluğu bulursun, çünkü bunu hakediyorsun.' oysa biliyoruz ki, insan gittiği her yerde yalnızdır. kimseye kendine olduğundan daha fazla yakın olamazsın. hepimizin birbirinden sakladığı sırlar, sürtüklükler, orospu çocuklukları var. ve peyami'ye selam edercesine, 'yalnızız' kelimesi geliyor dilime, o son konuşmada. ama diyorum ki sonunda 'boşver, şiirselliğin hiç zamanı değil'. oysa biliyoruz ki; 'haketmiyoruz o kadar yüce mutlulukları..'

zaten gördüğü yerden kaleye vuran sevgililerin, direkte patlayan topu oldukça sen, ne derinliğini ne de deneyselliğini anlayabilecekler insanlar. dedim ya; 'yalnızız!'..

3 yorum:

  1. birbirini harcayıp tüketmeye adapte insanlar,ilişkiler..
    evet,yalnızız.

    YanıtlaSil
  2. Nerde yalan varsa.
    Biz orda en yalnızız.
    Onlar orda en yanlışlar.

    YanıtlaSil
  3. Ne, kimse sana. Ne de, sen kimseye, kendine olduğundan daha fazla yaklaşamadığın gibi, uz(ak)laşamazsında...

    YanıtlaSil